Systeem en programma’s

Zo’n 80% van de mensen is niet betrokken bij zijn werk blijkt uit onderzoek. Hoe komt dit? En: wat kunnen we er fundamenteel aan doen?

De oorzaak ligt in het systeem waarin een mens, al op jonge leeftijd, terechtkomt. Een systeem dat niet het effect heeft dat een individu op alle aspecten die een mens tot mens maakt tot volle wasdom komt: liefde, ergens bij horen, graag gezien worden, vrijheid, passie, talenten, samen bouwen, samen creëren, rijke omgevingen en ga zo maar door.

Al vanaf zeer jonge leeftijd wordt het mensenkind in een gehaktmolen geplaatst die uit is op standaardisatie van gedrag en output. Ieder mens wordt geboren met een onvoorstelbare potentie. Die wordt kunstmatig ingeperkt tot een werkbij. In plaats van levenslust en levensinvulling die in iedere fase een avontuur zijn, draait het leven van een mens ineens erom ‘productief’ te zijn. Hoe krijg je een mens zo ver? Door hem, zonder dat hij dat door heeft, te programmeren. De programmering vindt plaats door het brein te programmeren. U vindt dit misschien wat te ver gaan.. Maar onderzoek eens.. herkent u dit trappetje van gedachten dat bijna automatisch door veel mensen wordt afgedraaid?

Je moet naar school. Waarom?
Om te leren. Waarom?
Om een diploma te behalen. Waarom?
Om te kunnen werken. Waarom?
Om geld te verdienen. Waarom?
Anders heb je geen reden van bestaan.

Het systeemprogramma heeft deze basiscontent.

Wij geven thuisonderwijs en daardoor is dit systeemprogramma, dat een belangrijke basis vormt onder onze samenleving, ons zeer helder geworden. Als je uit een rijdende trein stapt (‘Je kind moet toch naar school?’) en in het weiland staat, bezie je die trein ineens vanuit een heel ander perspectief.. In de afgelopen 15 jaar is dit systeemprogramma door vrijwel alle kinderen en hun ouders die ons ontmoetten, opgedreund als zij hoorden dat onze kinderen niet naar school gingen.

De laatste jaren is hierin verandering gekomen. Er is een nieuwe tijd aangebroken. Nieuw bewustzijn stroomt door de oude structuren en zet het oude in een ander daglicht.. Mensen willen niet meer in een systeem. Willen niet meer in gebaande paden lopen maar zoeken hun eigen weg.. Mensen vragen zich de werkelijke waarde van een diploma af.. Mensen voelen dat het leven meer is dan werk. En dat werk moet bijdragen aan wie ze zijn, dat werk een uitdrukking moet zijn van wie ze zijn.

Dat programma heeft, kijk om u heen, gezorgd voor het legioen schapen zoals Jef Staes het noemt. Het is in deze tijd onhoudbaar. Het programma heeft grote gevolgen tot ver in de volwassenheid. Het maakt veel mensen tot incompetente, ongelukkige geautomatiseerde wezens die het vergaren van geld om te overleven als basis accepteren voor de invulling van hun leven.

Het monotone dat het meebrengt liet mij leeglopen, bij welk bedrijf ik ook werkzaam was als coach/consultant.. Elke dag dezelfde gang naar hetzelfde gebouw, dezelfde dode sfeer, dezelfde mensen.. ‘Fijn weekend. Jij ook. Goedemorgen. Nog iets leuks gedaan van het weekend?’ Het was voor mij niet de juiste omgeving maar omdat ik vast zat in ‘Ik moet toch geld verdienen’ en ‘Wat moet ik anders doen?’ heeft het lang geduurd voordat ik mij eruit kon bevrijden.

Maar daarvoor is de mens niet geschapen (woordspelinkje). We zijn hier om te leven. Om van het leven te genieten. Vanuit wie we werkelijk zijn. En van daaruit de wereld om ons heen te creëren.

Herprogrammeren is de oplossing
Dit programma moet dus anders. Het kan ook anders. De tijd is er rijp voor. Hoe doen we het? Door bewust te worden van dit programma en de vergaande werking ervan in ons om het dan op te ruimen. Vervolgens kunnen we onszelf en onze levens gaan herdefiniëren om van daaruit nieuwe omgevingen te creëren die de authentieke mens eren, reflecteren en faciliteren.

De oplossing is dus niet gelegen in vijf stappenplannen om te leren omgaan met stress, gebrek aan motivatie etc. Dat is sleutelen aan de gevolgen van het systeem. Ik pleit voor een nieuw, vers en verfrissend systeem.

Ter leering ende vermaeck dit verhaal dat het huidige, verouderde systeem programma in 1 klap duidelijk maakt.

EEN SCHOOL VOOR DIEREN

Er waren eens dieren die vonden dat ze meer moesten doen aan onderwijs. Dus besloten zij een school op te richten. Ze stelden een lesprogramma samen dat bestond uit hardlopen, klimmen, zwemmen en vliegen. En om het makkelijk te maken, kregen alle dieren hetzelfde vakkenpakket.

De eend kon geweldig zwemmen; zelfs beter dan zijn leraar. Maar in hardlopen was hij slecht. Om dat bij te spijkeren, kreeg hij hardlopen tijdens de zwemuren en moest hij nablijven voor extra hardlooplessen. Tenslotte waren zijn poten zo toegetakeld dat hij ook met zwemmen niet verder kwam dan een 6. Maar de schoolleiding vond dat acceptabel, dus niemand maakte zich er zorgen over, behalve de eend zelf.

Het konijn begon met hardlopen als beste van de klas, maar kreeg een zenuwinzinking omdat hij bij het zwemmen nog zoveel te leren had. Ook het vliegen wilde niet echt van de grond komen.

De eekhoorn kon geweldig klimmen totdat het verkeerd ging met vliegen omdat haar leraar perse wilde dat ze op de grond landde in plaats van op een andere tak. Ze kreeg gebroken nagels omdat ze teveel oefende en had uiteindelijk een 6 voor klimmen en een 5 voor vliegen.

De adelaar was een probleemkind en werd streng aangepakt; bij de klimlessen was hij steeds als eerste in de top van de boom maar hij stond er op dat op zijn manier te doen.

Aan het eind van het schooljaar was het hoogste gemiddelde cijfer voor de vliegende bergaap, die redelijk kon klimmen, kon hardlopen en ook nog een beetje kon zwemmen en vliegen.

Hij mocht, namens de leerlingen, de ouders en de docenten toespreken. De andere dieren zaten er bedrukt bij. De meesten waren gezakt in twee van de vakken en in de andere twee waren hun prestaties achteruit gegaan.

Wat ik maar zeggen wil… het is niet te wijten aan de mens als ie niet gedijt in een systeem als waar we nu in zitten. Het is niet het individu dat tekortschiet als hij een burn out krijgt, zijn weg niet kan vinden in de wereld, uitgeput is, zich eenzaam voelt, zich niet tot zijn recht voelt komen maar niet weet hoe dan wel.

Zet een tijger in een kooi en hij komt niet meer tot zijn recht.. Hij kan niet meer ten volle leven wie hij is by nature.. Fact of life..

Als de tijger gefrustreerd door het gevangenschap alleen nog maar grommend heen en weer loopt langs de tralies heeft het dan zin na te denken wat we kunnen doen om hem weer ‘gemotiveerd’ te krijgen…?