Op de sociale media zie ik een aantal mindreacties die opvallen en door veel mensen als normaal worden bezien. Ik noem er twee. Het hoge jankgehalte: menigeen lijkt het dagboek met slotje erop verruild te hebben voor het internet waar alle snierk- en snotterwerk zonder enige vorm van terughoudendheid schaamteloos geëtaleerd wordt over het eigen, zielige leven. Het slachtofferniveau is soms tenenkrommend hoog. Met verbazing aanschouw ik de enorme lappen tekst onder zo’n snottertekst en de hoeveelheid likes. Klagen, jammeren, anderen de schuld geven (vooral de systemen)… de tijdlijnen staan er bol van. Niet aan mij besteed. Daarvoor staan vrijheid en eigen verantwoordelijkheid dragen bij mij te hoog in het vaandel.
Het tegenovergestelde: een dagelijks euforische sfeer waar men zich als extreem succesvol exposed, dansend en feestend over de toppen van het leven. Het kan niet op: alles en iedereen is supertrots op teams, awards, nieuwe jobs die nog geweldiger zijn dan de huidige met waanzinnige collega’s, en niet te vergeten de ‘Wil jij ook super succesvol worden in 5 stappen?’. Met opgetrokken wenkbrauwen laat ik de stroom diarree aan mij voorbij trekken. Toegegeven: er was een moment dat ik even aan mijzelf twijfelde. Bestaan er mensen die werkelijk van het ene succes in het andere rollen? Heb ik iets over het hoofd gezien dat ik dat fenomeen niet ken?
Ik zal u zeggen wat ik mis op deze fora: Bruinen Bonen Van De Aldi. Gewoon de goedkoopste, de rauwste die je kunt vinden. En wat bedoel ik daarmee?
Realiteitszin. De werkelijkheid zoals die is. En die is dat ieder mens periodes kent in zijn leven dat het moeilijk gaat, dat dingen niet willen, dat er struggle is, botsingen, vastzitten, gemopper, negativiteit, wanhoop zelfs. In ieder leven treedt dat op. Zo werkt de wereld. Daar is geen ontsnappen aan. En ik ken niemand die deze periodes, terwijl ze optreden, hoogacht en ermee werkt zoals het bedoeld is. Zonder het groter of kleine te maken. Gewoon zo: ‘Het gaat klote en ik ben ermee aan het werk’. Op struggle zit een taboe. Op stress zit een taboe. Op tegenslag en faliekant onderuit gaan zit een taboe.
De periodes waarin we genoodzaakt zijn Bruinen Bonen Van De Aldi te nuttigen zijn de gouden, meest vruchtbare periodes die er zijn. Het zijn de periodes waarin we diep kunnen gaan als het gaat om onze meest kostbare talenten vrij te maken. In deze periodes van schuren en schaven zit een enorme groeipotentie, ALS we er op een menselijke, gezonde manier mee omgaan. Als we het gebruiken waarvoor het bedoeld is.
Jammeren, klagen en snierken is niet gezond. Niet effectief. Het geeft geen energie, brengt ons niet naar vernieuwing, verdieping, naar nieuwe antwoorden op oude situaties. En dat is nou precies waar de Bruine Bonen Van De Aldi bij uitstek geschikt voor zijn.
Juichen, window dressing ‘Met ons gaat het als een dolle’, supertrots zijn zonder diepte, het is evenmin gezond. Het brengt ons geen steek verder. Het lijkt beter dan het jammeren en klagen maar is even zielloos, inhoudsloos, leeg en plat. Flatline Marketing.
Wat leren we van de Bruine Bonen Van De Aldi periodes? Dat alleen door wrijven het gaat glanzen.
Ik zal een voorbeeld geven. Wij zitten momenteel zelf in een dergelijke periode. We zijn een start up met als missie de schoonheid van de mens tot volle wasdom te brengen. Wij zijn de Navy Seals binnen de coachings- en trainingswereld. Onze programma’s brengen gegarandeerd innerlijke vrijheid, creativiteit, productiviteit etc maar de weg daar naartoe is absoluut geen 5 stappen en dan bent u er. Onze trainingen hebben een extreem hoog waarheids- en werkelijkheidsgehalte: de weg naar innerlijke vrijheid gaat gepaard met vallen en opstaan, op hoge bergentoppen staan met de zon in je gezicht, de wind door je haren tot en met afgrijselijke valpartijen waarbij je met je knieën door het grint moet om verder te komen zonder te weten welke richting je op moet. En alles er tussenin. Onze trainingen zijn als het leven zelf alleen ben je nu niet meer alleen en zul je sneller gaan omdat er gidsen naast je zijn, non stop, die met je meegaan en het klappen van de zweep tot op het bot kennen. Je gaat je doel bereiken, dat staat vast. Als je de juiste mentaliteit hebt tenminste. Daarom werken wij ook niet met iedereen. Alleen met de beste, de meest gedreven, de meest intelligente en dat alles tezamen.
Jankers en juichers zonder diepgang kunnen onze trainingen niet aan. Bij de Navy Seals starten ieder half jaar 250 studenten. Na zes maanden zijn er een kleine 20 over. Hetzelfde zien we bij de advocatuur: topkantoren nemen jaarlijks zo’n 40 studenten aan. Een klein aantal blijft over. De besten. De diehards.
Te kiezen voor een dergelijk selectief topgezelschap is in een volgestampte trainingsmarkt geen sinecure. Wij zijn doorgewinterde coaches en tegelijkertijd start up. Als start ups maken we van alles mee dat onze power, doorzettingsvermogen, creativiteit, etc. op de proef stelt. Ik doe de marketing voor ons bedrijf. Onze koers is persoonlijk: omdat we high end werken smijten we niet met spaghetti maar kiezen zeer zorgvuldig de personen die we gaan benaderen. Dit werkte tot nu toe heel goed. We bouwen hechte verbindingen en dat is ook wat we willen want we zijn uit op lange termijn relaties.
Komen we er net achter dat een belangrijk onderdeel van onze wijze van marketen in strijd blijkt te zijn met de Europese wetgeving m.b.t. de privacy en dus verboden is. Met 1 klap ligt onze strategie op zijn gat. Zo gaat dat in het leven. Je beklimt een berg en je dondert een spleet in. Zo gaat dat dus ook met ondernemen. Je bent op weg en glijdt uit over iets dat je niet voorzien had, niet ingecalculeerd, niet op voorbereid was. En daar ga je. Daar gingen we. Dezelfde avond ontdekten we een forse lekkage van het dak. Een gordijn van druppels sabelden de houten vloer. Het dak opgaan in het donker is geen optie dus pogen te slapen onder luid geplinkploink in de emmers en pannen was de uitdaging. En niets omstoten als je naar de wc moest..
HOE je dan gaat is bepalend. Woowzah! De Bruine Bonen Van De Aldi periode is gearriveerd! Dit is onze kans te monitoren hoe onze training van ons brein in de voorafgaande periode werkelijk is gegaan! Of het dagelijkse werk zijn vruchten afwerpt. Blijven wij open, kalm, op koers, creatief, vrolijk, in de flow als met 1 mokerslag een paal onder het bedrijf wordt uitgeschopt?
Wat hebben we concreet gedaan? Eerst hebben we de wet tot op het bot door gekluund om te kijken of we een maas konden vinden waardoor we heen konden om toch onze paal overeind te houden. Dat was niet het geval. Ik heb daarna van de gelegenheid gebruik gemaakt te foeteren op overheid en overheidsknuppels die het ondernemen bijna onmogelijk maken. Lekker. Vervolgens hebben we een soort van laconiek de klaarstaande campagnes waar we maanden aan hebben gewerkt, de Kliko ingegooid. Dat ging met een redelijk vrolijk gemoed. Daarna zijn we koffie gaan zetten en in onze brainstormstoelen gaan zitten om de situatie nogmaals onder de loep te nemen en te kijken of we vanuit onze essentie per direct een koerswijziging omhoog konden laten komen. Dat was niet het geval. Jan is toen in de stromende regen en door de rukwinden heen gaan hardlopen. Ik ben boodschappen gaan doen.
Ik kan u vertellen dat deze situatie jaren geleden anders was uitgepakt. Ik had waarschijnlijk de hele middag lopen zieden, we hadden waarschijnlijk ruzie gekregen om niets, de moed was ons in de schoenen gezonken, allerlei gedachten en overtuigingen zouden ons het dal in hebben getrokken. ‘Het wordt ook nooit wat, we zijn niet goed genoeg, niemand moet ons’.
De trainingen die we verkopen zijn door onszelf ontwikkeld en toegepast. Walk your talk. Ook wij hebben nog steeds baat bij onze trainingen. We worden alsmaar krachtiger en dat gaat door tot het eind van ons leven. Waarom wij ons brein nog steeds trainen als breinexperts? Omdat je het brein namelijk niet niet kunt trainen. Je traint het brein altijd. Je doet het of onbewust en dan wordt het negatief getraind of je doet het bewust. Wijzelf zijn zo vergevorderd dat ons brein geen negativiteit meer produceert, wat de omstandigheden ook zijn.
Om daar te komen is een lange weg. Geen quick fix training van een weekend. Zoals de Navy Seals dag in dag uit trainen om wanneer hun nodig, hun taken perfect uit te voeren en goed voorbereid te zijn op calamiteiten, zo trainen wij onszelf en onze klanten.
Als er dan iets gebeurt, en zo werkt de wereld, er gebeurt altijd iets, reageer je steeds beter, steeds effectiever, steeds vreugdevoller en vrijer. Je wordt vrij van de omstandigheden. AJe gaat meemaken dat op een dag De Bruine Bonen Periode weer is aangebroken en dat je ontdekt dat je die handenwrijvend van genoegen tegemoet treedt. ‘Kom maar op’. Voor minder gaan we niet.
“You don’t ever rise to the occasion, you sink to your level of training.”
When the shit hits the fan… als je pas gaat trainen als de omstandigheden zich tegen je keren, dan ben je te laat.
Als het leven je Bruine Bonen Van De Aldi serveert: enjoy!
Geef een reactie