Je loopt een afdeling op en voelt: ‘Oeh! Wat is hier aan de hand? Voelt niet goed..’

Je denkt ineens aan iemand die je al jaren niet sprak en bam! de telefoon gaat en die persoon belt.

Wat gebeurt hier?

De ander ‘lezen’

Ik wandelde vandaag met mijn dochtertje en ik vroeg haar ineens: ‘Heb je wel eens iets gedaan dat niet mocht en waarvan je dacht: ‘Dat moet ik maar niet aan mama vertellen?’

Ze bloosde en mummelde wat. ‘Even denken, hoor’.

Ik wist het ineens, ik kreeg gewoon een download binnen. ‘Je hebt wel eens geld uit mijn portemonnee gepakt’, zei ik haar. Ik wist het, zomaar vanuit het niets. ‘Hoe weet je dat?’, vroeg ze ongelovig. ‘Ik weet het gewoon ineens’, zei ik. En ik kreeg meteen door: een euro. ‘Ja, klopt’, zei ze. ‘Vijftig eurocent’. Ik keek haar aan. ‘Nee, een euro. Het was een euro.’ Ze stond stil. ‘Hoe WEET je dat?’

Braincoupling: breinen worden één

Dit zijn allemaal voorbeelden van ‘braincoupling’: twee breinen die op dezelfde frequentie golven en informatie aan elkaar doorgeven.

Het zijn onder andere de delta golven in ons brein die dit vermogen hebben. Deze golven stellen ons in staat één te worden, in de frequentie. Onzichtbaar. Maar overduidelijk. Breinen die één worden: de hersengolven synchroniseren daadwerkelijk! Je zit op dezelfde frequentie en de breinen lezen elkaar.

Om de informatie door te kunnen geven aan ons bewuste (de betagolven), reist de informatie razendsnel van de langzaamste frequenties door naar de snelste: onze denkgolven. Als het kanaal open is, komt de informatie moeiteloos ons bewuste in. Fascinerend.

Als je verliefd bent gebeurt dit ook. En als je van een ander houdt: je wordt in meerdere of mindere mate, één. Als een kind te laat thuis is en de moeder heeft geen last van emoties, dan kan zij ‘scannen’ of het goed is met haar kind. Dan WEET zij het eenvoudigweg. Omdat haar antenne onzichtbaar uitgaat en contact maakt met haar kind via de hersengolven. De mens met haar onvoorstelbare vermogens. Er is nog zoveel te ontdekken!

Grensprobleem

Nu kan dit vermogen ook vervelend uitpakken. Als je continu informatie en energie van anderen opvangt, is er het risico dat je wat van een ander is, als van jouzelf decodeert. Daar kun je stress door ervaren, overprikkeld van raken en moe. Je hebt dan een grensprobleem.

Wat helpt is met je brein aan het werk te gaan. De oplossing is dan te leren je antennes in te trekken.

Veel mensen doen dit door zich terug te trekken. Dat werkt. Wat nog beter werkt is je brein onder beheer te leren nemen zodat het niet als een sleepnet alles oppikt wat er maar op te pikken valt. Hoe je dat doet, dat kunnen we je leren. Als je weet hoe het werkt krijg je keuzevrijheid. Je brein bepaalt dan niet meer wat je binnenlaat of niet, maar jij. Dat geeft kracht, vertrouwen en rust.